Δευτέρα 18 Απριλίου 2011

η απολογία ενός χυδαίου ευγενή


...θα έπρεπε να σας βρίζω όλη μέρα αξιότιμοι κύριοι. Αλλά δεν θα το κάμω διότι είμαι του κατωτέρου επιπέδου που μπορείτε να φανταστήτε.  Όσο και να με παρακαλάτε να σας λούσω με ακραίες χυδαιότητες δεν θα το πράξω διότι είμαι απαίσιος υπάνθρωπος.
Ντρέπομαι πάρα πολύ. Αν και θα έπρεπε να αποφεύγω να το λέω και να το δηλώνω αλλά ναι, είμαι ευγενικός. Ξέρω ότι είναι σοβαρό πρόβλημα και πρέπει να αντιμετωπιστεί άμεσα. Ξέρω πως έτσι προσβάλω τα ήθη και τα έθιμα τούτου του τόπου αλλά είναι πέρα των δυνατοτήτων μου να το ελέγξω. Πιστέψτε με, με φέρνει συχνότατα σε πολύ δύσκολη και ντροπιαστική θέση.
Σημερινό παράδειγμα. Το πρωί βγαίνοντας από το διαμέρισμα μου συναντήθηκα με την γειτόνισσα του απέναντι διαμερίσματος και αντί να της πω "άντε γαμήσου μωρή μαλακισμένη σκατόγρια"  όπως συνηθίζεται στου καλούς κύκλους, δεν ξέρω πως και από πού το βρήκα, (ντρέπομαι και μόνο που το γράφω αλλά εδώ μέσα πρέπει να λέμε όλη την αλήθεια πάντα) βγήκε από το στόμα μου ένα καθαρό και ευκρινές "καλημέρα σας". Όπως ήταν αναμενόμενο η γειτόνισσα τα έχασε και αντί να μου φτύσει στα μούτρα ένα "καλημέρα σου" όπως πολύ καλά θα μου άξιζε, κατάφερε να ψελλίσει μόνο ένα μίζερο και ελλιπές "χμφ". Την καϊμένη... Μεγάλη γυναίκα και τις φέρομαι τόσο απαίσια.
Και να ήταν μόνο αυτό... Πότε μα ποτέ, όσο και να έχω προσπαθήσει, δεν έχω χωθεί ή έστω να δοκιμάσω να χωθώ και να φάω την σειρά κάποιου ή κάποιων σε ούρα σε εφορίες, τράπεζες και πάσης φύσεως γκισέ και ποτέ μα ποτέ δεν έχω κλέψει την θέση κάποιου άλλου. Επίσης λέω με κάθε ευκαιρία εκφράσεις τύπου "ευχαριστώ", "παρακαλώ", "μήπως θα μπορούσατε..." και άλλα τέτοιες παρηκμασμένες εκφράσεις προκαλώντας την φυσική φρίκη των συνανθρώπων μου. 
Μία επίσης φρικτή συνήθεια που έχω και εξαιρετικά ενοχλητική και απαίσια για τον πλησίον μου είναι να είμαι ίσιχος. Τραγικό. Αρκετοί άνθρωποι γύρο μου προσπαθούν να μου δείξουν ποια είναι η σωστή και πρέπουσα συμπεριφορά. Προσπαθούν είτε φωνάζοντας και βρίζοντας όσο τους επιτρέπει το διάφραγμα τους, είτε βάζοντας σε εκκωφαντικές εντάσεις την μουσική της αρεσκείας τους, στο αυτοκίνητο ή στο διαμέρισμα τους, και κυρίως σε ώρες κοινής ισιχίας. Αλλά όσο και να προσπαθούν αυτοί οι άνθρωποι να με βάλουν στον σωστό δρόμο, μάταια, εγώ συνεχίζω να κάμω ισιχία.
Εδώ αξίζει να σημειώσω πως δεν διαθέτω αυτοκίνητο διότι δεν τολμώ να παρκάρω σε πεζοδρόμιο, να κλείσω μία διάβαση, να εμποδίσω οποιοδήποτε πέρασμα αρτιμελούς ή αναπήρου και αδυνατώ παντελώς να περάσω αντικανονικά έναν οποιονδήποτε δρόμο, οδηγώντας με ιλιγγιώδη ταχύτητα και προσπαθώντας να πετύχω την μητέρα με το καροτσάκι που περνάει τον δρόμο (σε περίπτωση άστοχης προσπάθειας, την μουτζώνουμε λέγοντας "που πα ρε κιούσπα").
Δυστυχώς, δεν σκουντάω, δεν σπρώχνω και δεν πατάω, σε βαθμό κακουργίματος. Έχω την κακή συνήθεια να καλημερίζω τον ανυποψίαστο κόσμο και το χειρότερο, να τα κάνω όλα αυτά χαμογελόντας. Δηλαδή προκαλώ από μόνος μου. Για να φανταστείτε προχθές, ανοίγοντας μία πόρτα καταστήματος για να βγω, πέρασα και συνέχισα να την κρατώ για να περάσει και αυτός που ήταν ακριβός από πίσω μου!!! Το τραγικό είναι πως του χαμογέλασα κι'όλας. Ενώ όλοι γνωρίζουμε ότι οι καλοί τρόποι επιβάλουν να αφήσουμε την πόρτα τα πέσει στα μούτρα του επόμενου και αν δεν τον πετύχουμε να του βρίσουμε την μάνα. Κάτι τέτοια κάνω συνεχώς και απορώ πως δεν έχει πέσει κεραυνός να με τσουρουφλίσει.
Είμαι τραγική περίπτωση και χρειάζομαι επειγόντως βοήθεια. Την βοήθεια του κράτους, των συνανθρώπων μου, της κοινωνίας, της εκκλησίας. Θέλω και την δική σου βοήθεια αναγνώστη μου... σε παρακαλώ...... ΑΑΑΑΑ...... είδατε;;; Πάλι είπα "παρακαλώ"... πάλι έγινα ευγενικός... είμαι τραγικός... δεν έχω ελπίδα καμιά...
....αλλά δεν θα το βάλω κάτω... θα γίνω σαν και'σας...
...θα ξαναπροσπαθήσω για άλλη μία φορά...
...γκουχ γκουχ (καθάρισμα λαιμού)
...Άντε γαμώ την πουτάνα μου. Πάρτε τον κώλο σας και κάντε κάτι μην γαμήσω ότι έχετε και δεν έχετε. Μαλάκες παλιόμπινέδες. Κάθεστε και με βλέπετε ευγενικό και γλυκό και δεν με πλακώνετε στα μπουνίδια και στης ροχάλες. Τέτοιοι καριόλιδες είστε και δεν βοηθάτε να γίνω σαν τα μούτρα σας...
...
...ε;
.....πως τα πήγα;
........καλύτερα;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου