Τρίτη 5 Απριλίου 2011

Σε βρήκα...



-Θέλεις να το κάνουμε εδώ μέσα?, της είπα.
-Ποιο, μου απαντάει με ύφος νομπελίστα.
-Το σεξ, της ανταπαντώ.
-Εδώ? Μέσα στο λεωφορείο? Είσαι με τα καλά σου? λέει...
-Τι πειράζει? Της αποκρίνομαι παίρνοντας εκείνο το γνωστό χαμόγελο του τύπου “έχω μία καταπληκτική ιδέα”.
-Να, εδώ! Θα ακουμπήσεις στον αυτόματο πωλητή εισιτηρίων και θα βολευτούμε μια χαρά, συνεχίζω.
-Μήπως θες και καμιά πίπα?.. με ρωτάει με το πιο τσατισμένο βλέμμα που διαθέτει.
-Οκ! γουστάρω! απαντάω.
Παύση...
Ο μπάρμπας στο απέναντι κάθισμα με κοιτούσε έντρομος, ενώ η θεία δίπλα του ήταν έτοιμη να την πάρει ο ύπνος. Η παρέα των εφήβων στο βάθος, απλά συνέχιζε να κάνει φασαρία και τα δύο τζάνκια στην γαλαρία προσπαθούσαν απεγνωσμένα να μην πέσουν από τις θέσις τους. Μόνο ο μπάρμπας μας έδινε σημασία, περιμένοντας εναγωνίως την συνέχεια, την οποία την έδωσα εγώ.
-Τι θα γίνει, θα το κάνουμε? την ρώτησα.
-Καλά βρε παλικάρι μου, είσαι με τα καλά σου? αντέδρασε, κοιτώντας με συμπόνια το πρόσωπο μου. Δεν έχουν περάσει ούτε πέντε λεπτά από την ώρα που συστηθήκαμε και περιμένεις να σου κάτσω?
-Δεν θέλω να μου κάτσεις, αποκρίνομαι. Θέλω να γαμηθούμε εδώ μέσα, μπροστά σε αυτό το ζευγάρι παππούδων! Να βγάλουμε τα ματάκια μας με κραυγές και βογκητά και μετά να τρέξουμε προς το βουνό και να ζήσουμε τον έρωτά μας.
Ο μπάρμπας απέναντι γούρλωσε τα μάτια, έσκασε ένα μειδίαμα και άρχισε να σκουντά με τον αγκώνα, την θεία, για να την ξυπνήσει και να μπορεί να μας παρακολουθήσει και αυτή. Οι παρέα εφήβων άρχισε να επιδίδεται σε έναν διαγωνισμό ρεψίματος και τα τζάνκια πέσαν, ένα ένα από τις θέσεις τους. Η ηχογραφημένη κοπέλια ανακοίνωσε με τον δικό της και μοναδικό τρόπο, την επόμενη στάση του λεωφορείου.
Αυτή, κοιτούσε με ένταση τα παπούτσια της και εγώ, με ένα ηλίθιο χαμόγελο, τα μάτια της. Ο μπάρμπας, κοιτούσε εμάς με ανυπομονησία και η θεία, κοιτούσε τον μπάρμπα με απορία.
-Είσαι πολύ μαλάκας, μου λέει, γιατί καταρχάς, δεν ξέρεις τίποτα για μένα και εκτός αυτού, είσαι ένας απαίσιος πέφτουλας που την πέφτει σε ότι έχει τρύπα.
Το λεωφορείο κάνει στάση.
-Στο ξαναλέω, λέω, δεν στην πέφτω. Ξέρω ότι μου χρειάζεται για σένα και είμαι ικανός να καταφέρω τα πάντα!!
Γέλασε...
Η πόρτες του λεωφορείου ανοίγουν.
-Είσαι για δέσιμο, μου φτύνει στα μούτρα και πετάγεται σαν τρομαγμένο κατσίκι έξω από το όχημα. Αρχίζει τρέχει, αφήνοντας εμένα, να χαμογελάω σαν ηλίθιος στο κενό, τον μπάρμπα απογοητευμένο, την θεία να προσπαθεί να ξαναγκαλιαστεί με τον ύπνο, τα τζάνκια σωριασμένα στο πάτωμα να κάνουν φιλόδοξα σχέδια για το μέλλον, και την παρέα ρεψούντων εφήβων, να έχει μεταλλαχθεί σε μηχανή ανούσιας επίδειξης.
  • Καλά τα κατάφερες μεγάλε, είπα στον εαυτό μου. Και το ξεκίνησα καλά ρε γαμώτο, συνέχισα να μονολογώ.
Έσβησα το χαμόγελο από τα μούτρα μου και άρχισα ξανά να μεταμορφώνομαι. Θα είχε πανσέληνο απόψε. Ήταν το βράδυ μου. Περίμενα υπομονετικά, μέσα στο ωραίο μου σόμα λύκου, την επόμενη στάση. Ο θείος άρχισε να προσπαθεί να πείσει την θεία να κάνουν σεξ μέσα στο λεωφορείο, τα τζάνκια άρχισαν να φιλιούντε με πάθος και οι έφηβοι, καταλαβαίνοντας ότι είμαι πλέον ένας λύκος, έβγαλαν τις κυνηγετικές τους καραμπίνες από τις σχολικές τους τσάντες, λιμπιζόμενοι την γούνα μου, την οποία δεν είχα σκοπό να τους την δώσω.
Το λεωφορείο ήταν πλέον στην στάση, σταματημένο και με ανοιχτές πόρτες. Πήδηξα έξω, με ένα μεγάλο και λυκίσιο σάλτο, περνώντας ανάμεσα από την ενοχλητική παρέα και μεταμορφώνοντας την σε παρέα από γέρους, προχωρημένης ηλικίας. Αφήνοντας μέσα στο όχημα την θεία και τον θείο να το κάνουν στην στάση 69, τα τζάνκια να έχουν ξανακαθίσει στις θέσεις τους κρατόντας στην αγκαλιά τους το φρέσκο νεογένιτο, το οποίο είχε στο κεφάλι του ένα λαμπρό φωτοστέφανο, και την παρέα τον γέρων, πρόιν εφήβων, να γκρινιάζει για τον ξεπεσμό της σημερινής νεολαίας.
  • Απλοί και κοινοί άνθρωποι, είπα από μέσα μου, τι μιζέρια!!!
Και άρχισα να τρέχω προς το φεγγάρι και να του ζητήσω συμβουλές, για το τι πρέπει να κάνω με αυτήν και για το αν είναι σωστό να της στήσω παγίδα.

1 σχόλιο:

  1. "και τα τζάνκια πέσαν, ένα ένα από τις θέσεις τους..." χαχαχα.
    άψογα όλα!!!
    we want more!
    J.

    ΑπάντησηΔιαγραφή