Είναι μία ακόμα τραγική ιστορία αλλά οφείλω να σας την διηγηθώ.
Ένα μίζερο βράδυ γεμάτο μοναξιά και συναισθηματική ανασφάλια είχα την ανάγκη να κάνω την ανάγκη μου. 'Ημουν όμως σε λάθος τόπο και χρόνο. Βέβαια και οι ανάγκες είναι ανάγκες (να τα λέμε και αυτά) και όλοι γνωρίζουμε από τέτοιες. Το μόνο που μπορούσα και επιτρεπόταν να κάνω ήταν να καταπιέσω σωθικά και ορμόνες χωρίς γκρίνιες. Αυτό έπραξα με πείσμα και αυταπάρνηση, γιατί πραγματικά αυτό που ήθελα ήταν να ενταχτώ και εγώ επιτέλους στην κοινωνία των καθωσπρέπει ευυπόληπτων που δεν κάνουν οτιδήποτε που ίσος μπορεί να προσβάλει τα ήθοι και τα έθιμα της εκάστοτε επαρχίας. Καταπιέστικα το λοιπόν προσπαθώντας να πείσω τον εαυτό μου ότι “ανάγκη είναι θα περάσει”. Αυτή η τακτική είχε μερική επιτυχία αλλά προέκυψε το αναπόφευκτο. Κοινός, όταν δεν κάνεις τα κακάκια σου, στην ώρα τους, πέρδεσε.
Παρ όλη την αυτοσυγκράτηση λοιπόν, το μεθάνιο με αφετηρία τον αφεδρόνα μου, απλώθηκε γύρο ολούθε. Κανείς δεν αντέδρασε, ίσως γιατί όλοι γύρο μου ήταν ευυπόληπτοι πολίτες στους οποίους δεν επιτρέπετε καμία αντίδραση. Το περίεργο όμως ήταν ότι το μεθάνιο, κοινός η πορδή μου, άρχισε να πέρνει, σιγά σιγά, την μορφή ενός ζευγαριού με στολές των SS. Εξεπλάγην. Τι σου είναι μιά κλανιά αναρωτήθηκα από μέσα μου.
Το φρέσκο ζευγάρι των κλασμένων ναζιστών αξιωματικών αμέσως μπήκε σε δουλειά. Είχε σκοπό να καθαρίσει τον μάταιο κόσμο τούτο από τις κατώτερες φιλές που μόλυναν την κλασμένη τους ύπαρξη. Οι ευυπόληπτοι πολίτες πανικοβλήθηκαν και μείναν ακίνητοι μουρμουρίζοντας μεταξύ τους ότι αυτό είναι αδικία, όπως κάνουν πάντα όταν πανικοβάλοντε. Το θηλυκό SS του ζευγαριού μου έριξε μία ματιά και μετά έκανε ένα νεύμα στο αρσενικό SS πόρδο. Αυτόματα αυτός τράβηξε το περίστροφο του από την θήκη του και με σημάδεψε. Άκου να δείς... και προ ολίγου ήταν μέσα στον κόλο μου.
Προσπαθούσα σθεναρά να ενταχθώ με τους ευυπόληπτους και να μείνω και εγώ αδρανείς, αλλά αυτό πήγαινε πολύ. Δεν κρατήθηκα και χαμογελώντας (γιατί πραγματικά το έβρισκα πολύ αστείο) του είπα "...μα για ποιο λόγο θέλετε να με πυροβολήσετε κύριε;". Αυτός γύρισε και κοίταξε το έτερον του ήμισυ και αυτό (αυτή) έφτυσε κάτι στα γερμανικά και αυτός αυτομάτως πυροβόλησε. Προς κακή του τύχη το όπλο αντί για "μπάμ" έκανε "προύτς" και αντί για βλήμα βγήκε ένα πράσινο σηνεφάκι. Κάποιοι ευυπόληπτοι δεν κρατήθηκαν και τους ξέφυγαν μερικά χαχανητά, ο ναζιστής πρασίνισε και η ναζίστρια κοκκίνισε.
-Αμάν βρε πουλάκι μου, του είπα, τι κάνεις; Θα πάθετε τίποτα.
Αμέσως η SS θηλυκή κλανιά άρχισε να τσιρίζει και να βρίζει στα βαβαρικά. Αυτός σάστισε και τράβηξε το μαχαίρι του και άρχισε να τσιρίζει "θα σε μαχαιρώσω, θα σε μαχαιρώσω, θα σε μαχαιρώσω" ("Τα ζε μαχεγώζσω" για την ακρίβεια). Αυτή άρχισε να κοκκινίζει ακόμα πιο πολύ και αυτός να συνεχίζει να ωρύεται. Οι ευυπόληπτοι πολίτες είχαν λακίσει διακριτικά και αθόριβα. Με είχαν αφήσει μόνο μα τα δημιουργήματα της κλανιάς μου. Δίκαιο, δεν λέω. Όπως τα κάνεις έτσι τα τρώς. Επίσης εγώ συνέχιζα να θέλω να κάνω κακάκια. Τρόμαζα στην ιδέα πως θα ξανακλάσω. Ποιος ξέρει τι θα προέκυπτε πάλι. Η κατάσταση κάπως έπρεπε να λυθεί άμεσα.
-Λοιπόν παλικάρι μου άκου τι θα γίνει, του λέω. Εγώ θα πάω για χέσιμο γιατί ποιος ξέρει τι θα κλάσω στην συνέχεια. Εσύ τώρα κάνε ότι θες. Θες να με μαχαιρώσεις, καλώς. Αν και με το συμπάθιο, θα μου κλάσεις την μάντρα με τα αρχίδια. Εγώ πάντως λέω να συνεφέρεις την συνφασίστρια σου γιατί δεν την βλέπω καλά.
Και πραγματικά δεν ήταν. Είχε γίνει σαν παντζάρι και είχε πρηστεί υπερβολικά. Τρόμαξε. Έτρεξε να την σώσει και εμένα με άφησαν στην ησυχία μου. Τώρα δεν έχω ιδέα πώς σώζεται μία κλανιά από το έμφραγμα αλλά αυτό δεν με αφορούσε ντιπ. Εφόσον είχαν εξαφανιστεί και οι ευυπόληπτοι πολίτες, πλέον ήμουν ελεύθερος να κάμω την ανάγκη μου. Και αυτό έπραξα.
...τελικά, τέλος καλό όλα καλά...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου