σγουρόμαλλα πλάσματα με μεγάλα μάτια

Εδώ όλα μοιάζουν δυσοίωνα. Ο καιρός υγρός και ο ήλιος σχεδόν ανύπαρκτος. 

Τα σγουρόμαλλα πλάσματα με τα μεγάλα μάτια όμως είναι σε καλή διάθεση. Αυτό τα κάνει ποιο απειλητικά και ποιο ύποπτα. Όλο χαμογελάνε δείχνοντας τα μεγάλα τους δόντια.

Το χειρότερο είναι πως τα πλάσματα με τα ίσια μαλλιά και τα μεγάλα μάτια είναι άφαντα αλλά μπορείς να ακούσεις τα σφυρίγματα και τις φωνές τους τα μεσημέρια. 

Όλα αυτά κάνουν τον τόπο τρομακτικό και βαρύ. 

Δεν μπορώ ακριβός να περιγράψω με ποιον τρόπο ακριβός τα πλάσματα με τα μεγάλα μάτια προκαλούν αυτές τις ανησυχίες. Όταν εστιάζουν πάνω σου, χωρίς να καταλαβαίνεις πως, σε καθηλώνουν αναγκάζοντας να εστιάσεις και εσύ στα μάτια τους. Όταν αντιλαμβάνεσαι πως η δύναμη σου εξαντλείται, είναι πλέων αργά. Είσαι ήδη καταρρακωμένος. Το απαίσιο όμως είναι ότι όταν παίρνουν το βλέμμα τους από πάνω σου και σταματάν να σου ρουφάνε την ουσία, τότε ξαφνικά νιώθεις εξαρτημένος και προσπαθείς να το ξανατραβήξεις πάνω σου. Αυτά τότε συνήθως απομακρύνονται πολύ γρήγορα από εσένα αφήνοντας ανίκανο να τα ακολουθήσεις. Το περίεργο είναι γιατί δεν σε αποτελειώνουν, από την στιγμή που είσαι πλέον αβοήθητος και ανήμπορος. Ίσως σε αφήνουν να επανακτήσεις τις δυνάμεις σου, ας πούμε να ξαναγεμίσεις, για να μπορέσουν να σε ξανάεκμεταλλευτούν. Σαν κάποιο είδος καλλιέργειας. Δεν πιστεύω ότι το κάνουν απλά από κάποιο είδος λύπησης γιατί δεν έχω ικανά τέτοιου είδους βάναυσα πλάσματα να νιώσουν κάτι σαν λύπηση.