Δευτέρα 30 Μαΐου 2011

μία γύρα τραγέλαφο παρακαλώ


...μου το λέγανε και δεν το πίστευα...
Μέχρι που πήγα και το διαπίστωσα και μόνος...

Φαινομενικά το μπαρ αυτό ήταν απλό και συνηθισμένο λόου μπάτζετ μαγαζί ξιδοποσίας. Μακρόστενο, μόνο με μπάρα και χωρίς τραπέζια. Ένας ευγενέστατος μπάρμαν σε εξυπηρετούσε. Με αριστοκρατικούς τρόπους σου σέρβιρε το ποτό σου και μέχρι εκεί όλα ήταν φυσιολογίκα. Αυτό όμως που έκανε ιδιαίτερο αυτό το μαγαζί ήταν πως μπορούσες να παραγγείλεις και "τραγέλαφο" με την γεύση της αρεσκείας σου.

Όταν ο τραγέλαφος είχε παραγγελθεί τότε ο λόρδος μπάρμαν σου έφερνε ένα δίσκο, με μία επτάδα σφηνάκια που κάθε ένα είχε ένα από τα χρώματα του ουράνιου τόξου. Ήταν βαλμένα στη σειρά και σύμφωνα με το χρώμα τους, έτσι ώστε να σου επιβάλουν την σειρά που θα τα έπινες. Το πρώτο ήταν το μοβ, μετά το κυανό, μετά το πράσινο, το λαχανί, το κίτρινο, το πορτοκαλί και τέλος το κόκκινο. Με το που ακουμπόυσες στα χίλια σου το πρώτο και μοβ σφηνάκι, η κοπέλα του σέρβις, που ήταν ντυμένη μαρκησία, πρόσθετε ένα ακόμα σκαμπό δίπλα σε αυτό που καθόσουν. Στην συνέχεια και χωρίς να σου τραβήξει πολύ την προσοχή, στο σκαμπό πάνω ανέβαινε ένας πολύ λεπτός νάνος με φράτζα. Στην κυριολεξία ανέβενε. Δεν καθόταν. Στεκόταν όρθιος πάνω στο ψιλό σκαμπό τύπου μπαρ, με αποτέλεσμα, παρόλο που ήταν νάνος, να σε περνάει στο ύψος κάνα κεφάλι. 

Σιγά σιγά καθώς έπινες τα σφηνάκια με την σειρά, ο νάνος σου έπιανε την κουβέντα. Δεν σου έλεγε τίποτα πολύ ενδιαφέρον αλλά ούτε και κάτι πολύ βαρετό και κάθε τόσο αναρωτιόταν φωναχτά που σε ξέρει. Όταν είχες πιει το λαχανί σφηνάκι, είχες αρχίσει να τον βαριέστε και ετοιμαζόσουν για το κίτρινο, ο νάνος άρχιζε να σου λέει ξεκαρδιστικά αστεία. Πραγματικά ξεκαρδιστικά. Που και που και χωρίς να το πολυκαταλάβεις σε γαργαλούσε κιόλας, με αποτέλεσμα να γελάς πολύ μαζί του. Δεν ήταν ότι είχες μεθύσει ή κάτι τέτοιο. Ήσουν τελείως νηφάλιος. Ο νάνος όμως σε έκανε πραγματικά να γελάς. Και όχι με αυτό το υστερικό γέλιο. Σου έβγαζε ένα ειλικρινές και πηγαίο γέλιο. Ήταν ένα γέλιο που πραγματικά το ευχαριστιόσουν.

Όταν έπινες όμως το κόκκινο σφηνάκι που ήταν και το τελευταίο ο νάνος ξαφνικά και ευγενικά σε καληνυχτούσε και έφευγε...

Ήσουν πλέον μόνος. Πολύ μόνος. Ασχέτως αν είχες παρέα μαζί σου. Ένιωθες αφόρητα μόνος. Ήταν ένα απαίσιο συναίσθημα. Ένας λυγμός σιγά σιγά ανέβαινε από τον φάρυγγα σου και ήθελε επειγόντως να απελευθερωθεί. Ο γαλαζοαίματος μπάρμαν στεκόταν απέναντι σου, φέρον ένα ανεπαίσθητο μειδίαμα ειρωνείας που σε έκανε να θέλεις να πλαντάξεις στο κλάμα αλλά ταυτόχρονα να ντρέπεστε να το κάνεις μπροστά του. Αναγκαστικά έτρεχες στο μπάνιο για να ξεσπάσεις σε λυγμούς γιατί δεν μπορούσες να τους κρατήσεις άλλο.

Οφείλω να ομολογήσω πως το μπάνιο ήταν πολύ καλά οργανωμένο για να ευχαριστηθείς ένα γαμάτο κλάμα. Ήταν πολύ καθαρό, με άνετα στασίδια, άφθονα μαντίλια και χαλαρό φωτισμό και με μουσική υπόκρουση το ρέκβιεμ του Μότσαρτ. Είναι αλήθεια πως το ευχαριστιόσουν το κλάμα σου. 

Όταν γύριζες πλέον στην θέση σου πίσω στο μπαρ, στην θέση του νάνου καθόταν νοσοκόμα με φωτοστέφανο και με ύφος γεμάτο κατανόηση. Η στολή της είχε πολύ παχιές και μαλακές βάτες ουτοσόστε να μπορείς να ακουμπήσεις και να κλάψεις στον ώμο της με την άνεση σου. Το κυρίως κλάμα το είχες κάνει στο μπάνιο. Αλλά αν χρειαζόσουν λίγο ακόμα ή απλά έναν αναστεναγμό ή ένα μιξολιγμό, ο ώμος της νοσοκόμας ήταν στην διάθεση σου καθώς και το μεγάλο ρεπερτόριο της σε παρηγορητικές και ηρεμιστικές ατάκες. 

Μετά από όλο αυτό, ο μπάρμαν κερνούσε ένα σκέτο καφεδάκι της παρηγοριάς με σοκολατένια ελίτσα στο γαρνίρισμα και ένα σφηνάκι κονιάκ. Μέτα σκεφτόσουν σοβαρά να πάρεις άλλη μια γύρα τραγέλαφου...

Η αλήθεια είναι πως το αποτέλεσμα, ήταν εξαιρετικά εκτονωτικό και χαλαρωτικό. Ένιωθες πλέον ανάλαφρος. Ήταν εντυπωσιακά ωραία...
Ήταν τόσο ωραία που υπήρχε σοβαρός κίνδυνος εθισμού στον "τραγέλαφο".  Μία γνωστή ενός φίλου μου, έχει πλέον σοβαρό πρόβλημα με αυτό. Αφού πρώτα έχασε τη δουλεία της, την χώρισε ο άντρας της και της κάνανε έξωση μπήκε στο πρόγραμμα απεξάρτησης και ελπίζουμε να πάνε όλα καλά.

Εγώ όμως το ελέγχω... δεν έχω πρόβλημα...

Πάμε μια γύρα;

1 σχόλιο: