Παρασκευή 6 Μαΐου 2011

Sigmund Freud τσέπης


Τον Sigmund Freud τσέπης τον αγόρασα την προηγούμενη εβδομάδα και τον τεστάρω ακόμα. Ο φορητός Freud που είχα ήταν πολύ καλός και ήμουν πάρα πολύ ευχαριστημένος. Αλλά μου τον κλέψανε. Όταν πήγα να τον αντικαταστήσω, είδα τα καινούρια μοντέλα του Sigmund Freud και έκανα αρκετή ώρα να αποφασίσω αν θέλω φορητό ή τσέπης. Τον σταθερό τον είχα αποκλείσει. Θέλω να μπορώ να κάνω ψυχανάλυση και εκτός σπιτιού. Αν χρειαστώ άμεσα μία συνεδρία και δεν είμαι σπίτι; Ε; Έτσι από παλιότερα κατάργησα τον σταθερό.

Στην αρχή είχα πάρει έναν πτισόμενο. Αλλά ανακάλυψα ότι βολεύει μόνο στο κάμπινγκ. Έπρεπε να το υποψιαστώ βέβαια γιατί τον είχα βρει δίπλα στα στρωματάκια κάριμακ και στα σλίπινγκ μπαγκ. Και φορούσε μαγιό και καπελάκι. Απλά παρασύρθηκα και τον αγόρασα. Έπρεπε να το ψάξω λίγο καλήτερα. Οι φορητοί εκείνη την εποχή είχαν σχεδόν την ίδια τιμή και ήταν πολύ καλύτεροι από τους πτυσσόμενος. Τουλάχιστον δεν ψάχνανε την ευκαιρία να πάνε να παίξουν ρακέτες. Με την πρώτη ευκαιρία τον πούλησα σε έναν ελβετό ναυτικό.

Με τον φορητό είχα την άνεση μου. Είχα και την κατάλληλη τσάντα του και τον έπαιρνα σχεδόν πάντα μαζί μου. Τον έπαιρνα στο γραφείο, στα ταξίδια, στις εκδρομές και δεν έπιανε πολύ χώρο στο σπίτι. Ήταν και αρκετά οικονομίκος. Έκαιγε μόνο μία πορτοκαλάδα το πρωί και μία τυρόπιτα το απόγευμα. Βέβαια κολλούσε λίγο όταν του μιλούσα για τα όνειρα μου. Ήταν το κόλλημα του τα όνειρα. Αλλά οκ... Μετά από αρκετή ώρα σκέψης και πολλά "χμμ" και "μμμ" κατέληγε κάπου.
Ένα βράδυ, μετά την δουλεία, πήγα σε ένα μπαράκι να πιω ένα ποτό. Στα καλά καθούμενα και αφού είχα πιει το ποτό, μου ήρθε όρεξη και για δεύτερο ποτό. Ε! Και το παράγγειλα! Αυτό σήκωνε άμεσα ψυχανάλυση και ευτυχώς που είχα τον φορητό Sigmund Freud μαζί μου (αν ήμουν ακόμα μόνο με σταθερό, την είχα βαμένη). Για να μην τα πολυλογώ, με αυτά και τα άλλα μου ήρθε να κάνω τσίσα. Πήγα ο δόλιος προς νερού μου και όταν γύρισα ο Sigmund έλιπε. Μου τον είχαν φάει! Σικάγο γίναμε πια! Τέσπα... Μου ζήτησε και η διεύθυνση του μαγαζιού συγνώμη και μου είπε πως τα κρούσματα κλοπών έχουν αυξηθεί τραγικά. Παράδειγμα, την ίδια μέρα με μένα είχαν κλέψει από μία γιαγιά έναν συρναμολογούμενο Friedrich Nietzsche. Δηλαδή έλεος!! Αίσχος!!! Τέλος πάντον. Έτσι μου κλέψανε τον Sigmund Freud.

Την άλλη μέρα ήταν Κυριακή και τα καταστήματα ήταν κλειστά. Έχετε μείνει ποτέ μία ολόκληρη μέρα χωρίς ψυχανάλυση; Πιστέψτε με είναι φριχτή εμπιρία. Δεν θα ήθελα να το περάσω ποτέ ξανά αυτό. Όπως και να έχει την Δευτέρα πρωί πρωί ήμουν στο κατάστημα και αγόραζα τον καινούριο μου Sigmund Freud τσέπης. Έδωσα κάτι παραπάνω αλλά χαλάλι του. Τώρα μπορώ να έχω συνεδρίες και στις στάσεις του λεωφορείου, στο λεωφορείο, στο ταξί, στον δρόμο, στο ταξίδι, στην τουαλέτα, στο σεξ, παντού, παντού. Επίσης είναι και αδιάβροχος. Δηλαδή θα μπορώ να κάνω ψυχανάλυση και όταν κάνω μακροβούτια. Ανά πάσα στιγμή τον χρειαστώ, τσακ, τον τσιμπάω από το μουσάκι, τον βγάζω από την τσέπη, του πατάω την φαλάκρα, ανοίγει τα μάτια του και αρχίζει την ψυχανάληση. Είναι και ωραίο μοντελάκι. Με σακάκι από ύφασμα μπεζ ψαροκόκαλο και σκούρα πράσινη γραβάτα με μπορντό ρίγα. Του πήρα και το γκατζετάκι της πίπας και τον έχω κομπλέ. 

Μόνο που προχθές πηγαίνοντας στο γραφείο είδα σε μία βιτρίνα έναν Carl Jung τσέπης. Καινούριο μοντέλο. Η τιμή του ήταν σχεδόν ίδια με του Sigmund Freud μου. Μπήκα σε σκέψη. Μήπως βιάστηκα να πάρω τον Sigmund Freud. Έκανα μαλακία; Μήπως ο Carl Jung τσέπης είναι καλύτερος;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου